Jika semasa era PBS kemasukan Umno kerana atas jemputan rakyat Sabah khususnya daripada kalangan bumiputera islam, manakala PPBM atas jemputan rakyat Sabah yang bukan berasal daripada Semporna dan Penampang.
Kerajaan Warisan Sabah terlihat sangat menganak tirikan rakyat daripada 23 kawasan lain, dalam semua segi.
Seperkara lagi, politik Sabah sejak tahun 1994, lebih central government centric, apabila kerajaan negeri diterajui parti Umno, parti tunjang kerajaan Persekutuan.
Memandangkan keluasan Sabah serta keadaan kemajuan dan pembangunan yang masih ketinggalan berbanding Semenanjung, para pemimpin politik negeri ini, tidak dapat melepaskan diri dengan hubungan baik dengan Kerajaan Persekutuan, khususnya Perdana Menteri.
Sejarah politik Sabah, memang berlaku, di mana antara para pemimpin tempatan saling berlawan di peringkat negeri, namun di peringkat Persekutuan, bertindak sebagai satu pasukan.
Tindakan para pemimpin Sabah, bertindak sebagai satu pasukan di peringkat Persekutuan, kerana Sabah sangat memerlukan saluran peruntukan membangun dan memajukan Sabah amnya dan kawaan-kawasan yang diwakili wakil rakyat khasnya.
Apabila wakil rakyat atau pemimpin Sabah menyokong atau sebahagian daripada Kerajaan Persekutuan, maka peruntukan pembangunan bagi kawasan masing-masing boleh mendapat peruntukan daripada Persekutuan, walaupun Kerajaan Negeri mengabaikan kawasan-kawasan itu, kerana fahaman politik.
Tindakan 14 wakil rakyat Sabah serta 21 ketua bahagian Umno keluar daripada parti dan seterusnya menjadikan mereka untuk sementara waktu tidak berparti, namun menyokong kepimpinan Tun Dr Mahathir, bukan tindakan berunsur peribadi untuk menyelamatkan karier politik masing-masing, namun tindakan mereka itu, agar kawasan-kawasan diwakili tidak ketinggalan daripada segi pembangunan dan kemajuan.
Juga, pada yang sama, kawasan-kawasan yang dianak tirikan oleh kerajaan negeri, setidak-tidaknya terbela.